Leuk dat je er weer bent! Doe ik het niet voor niks in de avond-uren typen 😉 Waar waren we…. O ja, de bezichtigingen….

Dus her en der geweest en natuurlijk vond ík alles wel ok. Maar d’en hij-en niet…. De vraag was steeds: wat wil je? In de stad en dan 7 dagen per week open? Want de huren zijn daar anders dan op een dorpske dus… Ik dacht nou ja, uhhh, 7 dagen alleen werken werkt ook niet. Daarbij in de binnenstad is het wellicht ook niet handig om op piekuren alleen te staan. Lingerie en badmode is wel een dingetje zeg maar. Het heeft aandacht (lees tijd) nodig. Dan moet ik elke dag naar de stad rijden, parkeren!!!, koopavond, koopzondag: aldus koppijn.

Joh, ‘ga hier toch in de Kromstraat kijken voor een leuk pandje’ zei hij doodleuk. Ideaal want we wonen om de hoek. Er was al een bestaande lingeriezaak met de bekende merken. Ik wilde het juist anders doen. De niet zo bekende, maar zeker goede, merken laten zien aan de dames. Er is zoveel meer in deze branche. Daarbij zou ik de merken ook niet mogen verkopen in dezelfde straat. (wat overigens heel normaal is)

Dat ik me dan toch in Veldhoven (oud dorp) zou willen vestigen was wel inmiddels geland bij mij. Maar goed… wie zou er uit ‘een’ pand gaan? En zou dat dan een pand voor mij zijn? De enige optie was hiervoor om de centrum-manager te contacteren en dit kenbaar te maken. En ja hoor, in ca december 2011 kreeg ik het bericht dat Kromstraat 12a per januari 2013 vrij zou komen. De bestaande huurder ging haar winkel stoppen. Het ideale was dat het echt een ‘pandje’ van 50m2 betrof. Klein maar fijn. Overzichtelijk en veilig. Knus en vertrouwd. Midden in de Kromstraat en een piepklein voorraadkamertje/keuken/wc en ruimte voor 2 paskamers. Echter…. Ik moest nog een jaar wachten. Een jaar niks zeggen, want dat is niet netjes voor de bestaande huurder. Maar het positieve was dat ik alle rust en ruimte had om me te verdiepen in de merken en alles wat erbij zou komen kijken. De collecties moet je dan ook bijna een jaar van tevoren inkopen dus dat zat lekker ruim. Prima zo. Ik had geen handvat of leidraad in deze tak van sport. Enkel heel veel enthousiasme en het beeld zoals ik als klant het zou willen zien. Met deze instelling kwam ik een heel eind.

Ik begon op internet nog dieper te zoeken naar merken, daar heel veel over lezen, checken wie/wat/waar dit merk ligt en hoe de bekendheid is. Ik had mijn lijstje (lees favorieten) gemaakt. Met de interieurarchitect alle mogelijkheden doorgenomen over de look en feel van de winkel. Zoals eerder geschreven: daar is de naam Pluche ontstaan!

Ondertussen de toverstaf gehusseld en van Sand Bikini’s & More naar Pluche Lingerie & Badmode gegaan en zo heb ik de eerste afspraken gemaakt op de inkoopbeurs in Nederland.

Zoals je een huis bouwt, de fundering moet goed staan, dan kan je letterlijk verder bouwen. Dat was een zin die de vertegenwoordigster van het Franse merk Simone Perele tegen mij zei in mijn verkennings-tijd. Ik had ondertussen ook met meerdere merken gesproken maar deze dame nam me echt mee aan de hand. Ze zei: we gaan samen naar een paar klanten van mij, die zal ik ook informeren, en dan drinken we daar een kop koffie. Vraag ze gerust het hemd van het lijf, oftewel de bh van de boezem, en doe je kennis op. Dit zijn dames die in dezelfde positie hebben gestaan en begrijpen je gevoel. Nou… dit vond ik me toch een partij tof. Ik mocht met haar mee op de baan. Het huurcontract had ik wel al getekend maar dit ging wel goed komen!

Het allereerste bezoek vergeet ik nooit meer, dat was in Maastricht bij een hele mooie boetiek. Ze waren bloed-eerlijk en zeiden: meisje, super leuk maar steek ajb je centjes in iets anders dan lingerie & badmode, dit is bikkelen hoor. Als een boerin met kiespijn kreeg ik er een flauw lachje uitgeperst en moest eigenlijk meteen naar de wc… OMG en wat nu? Ik dacht, nog een half uurtje vooral niet laten blijken dat je compleet van slag bent…..

Stonden we buiten en de vertegenwoordigster moest meteen een beetje lachen en zei: kom op, het komt wel goed. We gaan de volgende keer naar Culemborg!

Daar kreeg ik een leuk enthousiast ontvangst met eerlijke uitleg. Dit stemde me al iets positiever en kreeg daar wat meer inzicht over hoe een lingeriezaak te bestieren. Natuurlijk gaf ik er in mijn hoofd een andere draai aan maar heel fijn om open met elkaar te spreken over van alles. Beide zaken bestaan nog en ik blijf ze ook dankbaar voor hun tijd net zoals ook de vertegenwoordigster <3

Met Culemborg heb ik nog wel eens contact en helpen we elkaar met items welke niet meer te bestellen zijn bij onze leverancier. Hoe fijn is dit?!? Dit gebeurt trouwens wel vaker in den lande, dit om jullie te kunnen voorzien van net dat slipje of bh die bij je favoriete winkel nét niet meer op voorraad is.

In die komende maanden heb ik de inkoop gedaan, op cursussen geweest en dat was me toch spannend. Hoe vaak ik de dag er na wel niet gedacht heb: ik cancel deze inkoop, want dat gaat niet goed!! Stress!!

En toen ….kreeg ik de sleutel 😉 Ohhh zo leuk, mijn eigen kleine friemel winkeltje. Samen met de pandeigenaar hebben we heel wat uren geklust samen. Hij was verrekte handig (een timmerman) en had er ook nog eens veel plezier in. Ik vond het ook leuk om veel zelf te doen want dan weet je echt hoe je pandje in elkaar zit. Maar mijn god, wat komt er veel bij kijken. Al dat geregel, gedoe, dingen die toch altijd fout gaan en opnieuw aanvragen. Geduld hebben. Gelukkig had ik echt de tijd hiervoor. Achteraf heel fijn.

De collecties werden geleverd, ingehangen en toen kwam dé dag: 1 maart 2013! Ik was zo zenuwachtig! Stel er komt bijna niemand?

Duuuhhhh tuurlijk wel. Van familie, vrienden en kennissen tot de borrel voor de andere ondernemers in de straat. Het was geweldig.

In het begin werkte ik alleen bij Pluche. Op deze oppervlakte ging dat ook goed hoor. Elke dag leer je bij, ontwikkel je en krijg je zelfvertrouwen. Het ging na een paar maanden zo goed dat ik toch wel iemand erbij kon gebruiken. Zo gezegd zo gedaan, helemaal leuk. En dat is eigenlijk ook wel gezellig moet ik eerlijk zeggen. Ik had toen, ik meen, de dinsdag vrij en de rest was ik bij Pluche.

Ik moest al snel weer een nieuw seizoen (winter) inkopen en dat was nog steeds spannend hoor. Gelukkig kon ik nog steeds terugvallen op de vertegenwoordigster, en dat was ook nodig. En nét als je denkt dat je alles goed op de rit hebt krijg je al iets (onofficieel) in de wandelgangen te horen…..

Nog steeds leuk dit? Beetje spannend he?